نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مطالعات سیاسی انقلاب اسلامی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

2 استاد گروه علوم سیاسی و مطالعات انقلاب اسلامی، دانشگاه شاهد، تهران

چکیده

وقوع انقلاب اسلامی ایران به چالش در اندیشۀ نظریه‌پردازان انقلاب منجر شد. تا پیش از این انقلاب‌ها مبتنی‌بر تجدد شکل می‌گرفتند یا در تعارض با تجدد نبودند، بلکه صرفاً قیام توده‌های دهقانی یا کارگری علیه صاحبان قدرت و مالکیت محسوب می‌شدند. اما در انقلاب اسلامی، ایدئولوژی، رهبری، شعارها و مردم در جهت موافق با اسلام شیعی قرار داشتند. یکی از اندیشمندانی که در ساحت انقلاب اسلامی اندیشه‌ورزی کرده است، حسین کچویان است. این مقاله بر آن است تا به پرسش ماهیت، بازتاب و موانع انقلاب اسلامی در اندیشۀ حسین کچویان پاسخ بدهد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات اسنادی و با استخدام روش هرمنوتیک متن می‌کوشد نظریۀ انقلاب اسلامی و انفتاح تاریخ کچویان را بررسی و مطالعه کند. این مقاله برمبنای روش هرمنوتیک دریافت مطابق نظر کچویان، انقلاب اسلامی که در مفهوم انقلاب، انقلاب کرده است، ماهیتی دینی و فرهنگی دارد و از همین‌رو نیز توانست به فتح تاریخ مبادرت کند و به این دلیل نیز در شمار انقلاب‌های کبیر قرار می‌گیرد؛ چراکه انقلاب‌های کبیر به‌دلیل ذات تمدنی خود توان اثرپذیری بر انقلاب‌های پس از خود را دارد و روش و مطالبات جنبش‌ها را تغییر می‌دهند. بدعت مقاله از آن‌رو است که متفکری ایرانی را در ساحت نظریه‌پردازی انقلاب بررسی کرده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Hermeneutic Analysis of the Islamic Revolution Theory and the Commencement of history; A Case Study of the Islamic Revolution Led by Hossein Kechuyan and the Dawn of History

نویسندگان [English]

  • Mahdi Abbasi Shahkooh 1
  • abbas keshavarz 2

1 PhD student of Islamic Revolution Political Studies, Shahed University, Tehran, Iran.

2 Professor, Department of Political Science and Islamic Revolution Studies, Shahed University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The Islamic revolution that transpired in Iran posed a difficulty for the theorists of the revolution in their way of thinking. Revolutions of the past were either predicated on modernity or did not oppose it; they consisted of simple uprisings of the peasant or worker multitudes against the owners of property and power. However, during the Islamic revolution, the populace, leadership, slogans, and ideology were all in good standing with Shiite Islam. “Hossein Kechoyan” is the name of one of the philosophers who has contributed to the study of jihadi Islam. “The nature, reflection, and obstacles of the Islamic Revolution in the thought of Hossein Kechuyan” is the subject of this article. By employing the text hermeneutic method and documental information collection, an effort is made to comprehend the Islamic revolution theory and the progression of Quechuan history. The hermeneutic approach employed in the article revealed that Kechuyan believed that the Islamic revolution brought about a paradigm shift in the definition of revolution; its religious and cultural character contributed to its ability to dominate history; and as a result, it is regarded as one of the greatest revolutions. Because the great revolutions, by virtue of their civilizational essence, possess the capacity to exert influence over subsequent revolutions and alter the methodologies and demands of the movements. The article’s novelty lies in its examination of an Iranian theorist specializing in revolutionary theory.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic revolution
  • Iran
  • Islamic Awakening
  • Hossein Kechuyan
  • Hermeneutics
اسپوزیتو، جان. ال. (1388). انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن. ترجمۀ محسن مدیرشانه‌چی. تهران: باز.
الگار، حامد (1388). نیروهای مذهبی در ایران قرن بیستم. تاریخ ایران کمبریج. جلد هفتم. قسمت سوم. دورۀ پهلوی. تهران: مهتاب.
امیدی، علی و مهرداد رشیدی علویجه (1391). نقش رسانه‌های جدید در انقلاب‌های جهان عرب (2011-2012). فصلنامۀ مطالعات فرهنگ-ارتباطات. 17، 45-76.
بیانات رهبر انقلاب اسلامی در اجلاس بین‌المللی بیداری اسلامی، 26/06/1390.
بیانات رهبر انقلاب در دیدار دانشجویان بسیجی طرح ولایت، 10/06/1379.
پالمر، ریچارد (1389). علم هرمنوتیک. تهران: هرمس.
تقوی، سید محمدعلی (1396). ریشه‌های بهار عربی و دومینوی فروپاشی رژیم‌های عرب (تعیین‌کنندگی عوامل کوتاه‌مدت و نقش مدیریت سیاسی). دولت‌پژوهی، 11، 1-26.
تولی، جیمز (1383). روش‌شناسی اسکینر در تحلیل اندیشۀ سیاسی. ترجمۀ بهروز لک. فصلنامۀ علوم سیاسی، 28، 95-119.
جمشیدی، محمد (1391). مواجهۀ گفتمانی ایران و آمریکا؛ از بیداری اسلامی تا اشغال وال‌استریت. فصلنامۀ مطالعات جهان، 3، 145-172.
حقیقت، سید صادق (1394). روش‌شناسی علوم سیاسی. قم: دانشگاه مفید.
حسین‌زاده یزدی، مهدی و علیرضا حدادی (1395). نظریۀ بومی‌گرایی حسین کچویان. فصلنامۀ نظریه‌های اجتماعی متفکران مسلمان، 1، 161-203.
خرمشاد، محمدباقر و کیانی، نیما (1391). تمدن اسلامی-ایرانی الهام‌بخش موج سوم بیداری اسلامی. فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی، 28، 27-50.
خرمشاد، محمدباقر (1383). بازتاب انقلاب اسلامی ایران در نظریه‌های انقلاب: تولد و شکل‌گیری نسل چهارم تئوری‌های انقلاب. مجلۀ جامعه‌شناسی ایران، 5(3)، 86-123.
خرمشاد، محمدباقر (1390). بازتاب‌های انقلاب اسلامی ایران. تهران: سمت.
خرمشاد، محمدباقر (1397). انقلاب اسلامی ایران و بازتاب آن بر نظام بین‌الملل. اندیشۀ سیاسی در اسلام، 15، 31-56.
دهشیری، محمدرضا (1388). بازتاب مفهومی و نظری انقلاب اسلامی ایران در روابط بین‌الملل. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
شیبانی‌فر، محمد‌حسن (1383). بیداری اسلامی و موانع آن در اندیشۀ امام خمینی (ره). فصلنامۀ اندیشۀ انقلاب اسلامی، 10، 176-186.
غفاری قره‌باغ، سید احمد (1387). هرمنوتیک فلسفی گادامر در بوتۀ نقد. فصلنامۀ معرفت، 128، 99-112.
کچویان، حسین (1391). انقلاب اسلامی و انفتاح تاریخ (بیداری اسلامی در بهار عربی). تهران: سورۀ مهر.
کچویان، حسین (1383). تجدد از نگاهی دیگر. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
گفت‌وگوی حسین کچویان با پیام فضلی‌نژاد در برنامۀ شوکران. شبکۀ چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران. 12/1/1398، https://www.aparat.com/v/5M0R2.
محمدی، مصطفی (1391). تأثیرات بیداری اسلامی خاورمیانه و شمال آفریقا بر امنیت ملی ج.ا.ا ایران. فصلنامۀ مطالعات بیداری اسلامی، 3، 95-110.
مرادی، حجت‌الله و بیات، مهدی (1391). نقش رسانه‌های نوین در روند انقلاب‌ها؛ مطالعۀ موردی موج بیداری اسلامی در کشورهای عربی. فصلنامۀ عملیات روانی، 33، 112-133.
مرتضوی، سید خدایار (1386). تبیین روش‌شناسی اندیشۀ سیاسی از منظر کوئینتن اسکینر. پژوهشنامۀ علوم سیاسی، ش 1، 159 ـ 191.
مصلی‌نژاد، عباس (1391). پیامدهای بی‌ثباتی امنیتی بر موازنۀ قدرت در خاورمیانه. فصلنامۀ بین‌المللی ژئوپلیتیک، 27، 35-59.
معینی علمداری، جهانگیر (1389). روش‌شناسی نظریه‌های جدید در سیاست (اثبات‌گرایی و فرا اثبات‌گرایی). تهران: دانشگاه تهران.
تاجیک، محمدرضا، حسینی بهشتی، سید علیرضا، حقیقت، سید صادق، کوثری، مسعود، منوچهری، عباس و نجاتی حسینی، سید محمود (1387). رهیافت و روش در علوم سیاسی. تهران: سمت.
میرباقری، سید محمدمهدی (1393). بینش تمدنی. به کوشش حسین مهدی‌زاده. قم: کتاب فردا.
نجفی، موسی (1391). نظریۀ بیداری اسلامی براساس اندیشۀ سیاسی مقام معظم رهبری. فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی، 28، 11-26.
نوذری، حسینعلی و پورخداقلی، مجید (1389). روش‌شناسی مطالعۀ اندیشۀ سیاسی: متدولوژی کویینتن اسکینر. فصلنامۀ علوم سیاسی، 11، 95-119.
نیکو، حمید (1391). بیداری اسلامی و چشم‌انداز اسلام‌گرایی در یمن. فصلنامۀ 15 خرداد، 33، 97-122.