نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

2 استادیار علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان

3 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی

چکیده

ابوحامد محمد غزالی مثل برخی متفکران اسلامی برای مهار قدرت حاکمان تلاش کرده و نصیحه الملوک را نگارش نموده است. برای بررسی ادبیات مهار قدرت غزالی، اهدافی مانند، شناخت کمی و کیفی این نصایح، میزان بهره گیری از اعتقادات مذهبی برای خودسازی صاحبان قدرت، تفاوت نصایح خاص پادشاهان، وزیران و دبیران و شناخت بیشترین مقوله های دارای فراوانی مورد توجه قرار گرفته است. این نوع رفتار تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر در قرآن، سنت پیامبر و پیشوایان دیگر اسلامی به صورتهای عملی و نظری مطرح بوده و در اندیشه های متفکران اسلامی از جمله غزالی هم نمودهای مشخص یافته است. روش بررسی، نوعی تحلیل محتوای کمی و کیفی نصایح، تلخیص و مقوله بندی موارد در جداول و تعیین فراوانی مطلق و نسبی آنها بوده است. نتایج نشان می دهد که غزالی راههای بسیار کاربردی و قابل اجرا را برای مهار قدرت عملی حاکمان ارائه نموده که چهار نوع مختلف را در بر می گیرند. دو نوع از نصایح خطاب به پادشاهان است که 22 مورد اول بیشتر جنبه خودسازی فردی از طریق بهره گیری از اعتقادات مذهبی را دارند تا بتوانند مهار قدرت درونی در پادشاه ایجاد نمایند. 52 مورد بعدی بیشتر توصیه های اجرایی و کاربردی برای مهار قدرت پادشاهان هستند. در نصایح به وزیران در 16 مورد بیشتر روی شایستگی های فردی وزیران، صلح دوستی، عدالت طلبی و مانع ستم و افراط گرایی بودن آنان تاکید شده است. توصیه ها به دبیران 4 مورد است که بیشتر جنبه تخصصی دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Methods of controlling political power from Ghazali's point of view

نویسندگان [English]

  • Abasali Rasouli 1
  • abas salehi 2
  • ehsan rasouli 3

1 Islamic Azad University, Hamedan, Iran

2 Assistant Professor of Political Science, Islamic Azad University, Hamadan Branch

3 PhD Student in Private Law PhD Student in Private Law

چکیده [English]

Abu Hamid Muhammad Al-Ghazali, like some Islamic thinkers, tried to control the power of the rulers and wrote the advice of the kings. In order to examine the literature on controlling Al-Ghazali's power, we did the following: quantitatively and qualitatively examine these advices, the extent to which religious beliefs are used to empower those in power, the difference between the specific advices of kings, ministers and secretaries, and the most common ones. This type of behavior under the title of commanding the good and forbidding the evil has been proposed in the Qur'an, the Sunnah of the Prophet and other Islamic leaders in practical and theoretical forms, and has also found specific manifestations in the thoughts of Islamic thinkers such as Al-Ghazali. The study method was a kind of quantitative and qualitative content analysis of the advice, summarizing and categorizing the items in the tables and determining their absolute and relative frequency. The results show that Al-Ghazali offers very practical and workable ways to control the practical power of rulers, which include four different types. There are two types of advice to kings, the first 22 of which are mostly about self-improvement through the use of religious beliefs in order to control the inner power of the king. The next 52 cases are mostly practical and practical recommendations to curb the power of kings. In the advice to the ministers, in 16 cases, more emphasis was placed on the individual competencies of the ministers, peace-loving, seeking justice, and preventing their oppression and extremism. Recommendations to teachers are 4 items that are mostly specialized.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nusayeh al-Muluk
  • Ghazali
  • Inhibition of inner power
  • Inhibition of external power
  • Individual self-development
  •  

    منابع

    • قرآن کریم (1371). ترجمۀ مهدی الهی قمشه‌ای. چاپ اول. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
    • نهج‌البلاغه (1386). ترجمۀ محمد دشتی. چاپ سوم. تهران: مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین محمد دشتی.
    • آذر، امیراسماعیل (1387). ادبیات ایران در ادبیات جهان. چاپ اول. تهران: سخن.
    • آزاد ارمکی، تقی (1390). تاریخ تفکر اجتماعی در اسلام. چاپ نهم. تهران: علمی.
    • احمدوند، شجاع (1381). اندیشۀ آرمان‌گرای غزالی. مجلۀ پژوهش حقوق عمومی، 6.
    • ازغندی، علیرضا (1391). اندیشه‌های سیاسی سعدی. چاپ اول. تهران: قوم.
    • امینی، علی‌اکبر (1395). پیوند ادب و سیاست. چاپ اول. تهران: اطلاعات.
    • ترابی، علی‌اکبر (1376). جامعه‌شناسی ادبیات فارسی. چاپ اول. تهران: فروغ آزادی.
    • حجتی، سید محمدباقر (1360). روانشناسی از دیدگاه غزالی و دانشمندان اسلامی. چاپ اول. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
    • راسخی لنگرودی، احمد (1392). مهار قدرت. چاپ اول. تهران: علم.
    • راسل، برتراند (1390). قدرت. ترجمۀ نجف دریابندری. چاپ پنجم. تهران: خوارزمی.
    • رسولی، عباسعلی و صالحی نجف‌آبادی، عباس (1396). راه‌های مهار قدرت سیاسی از منظر سعدی. دو فصلنامۀ نظریه‌های اجتماعی متفکران مسلمان، 55-77.
    • زرین‌کوب، عبدالحسین (1388). فرار از مدرسه دربارۀ زندگی و اندیشۀ ابوحامد غزالی. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
    • شعبانی، رضا (1382). مبانی تاریخ اجتماعی ایران. چاپ سوم. تهران: قومس.
    • سریع القلم، محمود (1392). روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل. چاپ نهم. تهران: فرزان.
    • طاهری، ابوالقاسم (1393). تاریخ عقاید سیاسی. چاپ هفدهم. دانشگاه پیام نور.
    • غزالی، محمد ابوحامد (1319). کیمیای سعادت. با تصحیح احمد آرام. چاپ هفتم. تهران: کتاب‌فروشی مرکزی.
    • ــــــــــــــــــــ (1360). شک و شناخت المنقذ من الضلال، ترجمۀ صادق آیینه‌وند. چاپ هفتم. تهران: امیرکبیر.
    • ــــــــــــــــــــ (1351). نصیحة الملوک با تصحیح جلال‌الدین همایی. چاپ اول. تهران: انجمن آثار ملی.
    • ــــــــــــــــــــ (1355). کیمیای سعادت. با تصحیح احمد آرام. چاپ هفتم. تهران: کتاب‌فروشی مرکزی.
    • فرامرزی، حیدر (1392). بررسی اندیشۀ سیاسی غزالی. مجلۀ معرفت، 184، 109-122.
    • فرحی، داود (1386). تاریخ تحول دولت در اسلام. چاپ دوم. قم: دانشگاه مفید.
    • قادری، حاتم (1394). اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران. چاپ چهاردهم. تهران: سمت.
    • هاشمی، سیدمحمد فضل (1376). منطق سیاسی غزالی. فصلنامۀ مدرس علوم انسانی، 4، 128-155.
    • هداوند، مهدی (1386). مهار قدرت و تحول آن در حقوق اداری. مجلۀ حقوق اساسی، 8، 277-318.