نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

رسالت جدید ملت ایران در «گام دوم انقلاب» و فصل جدید زندگی جمهوری اسلامی، با ورود به دهه پنجم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جامعه پردازی است. مرحله ای که بعد از نظام سازی و دولت سازی مقدمه تمدن اسلامی-ایرانی در شکل نوین آن و مطلع بایسته ی طلوع خورشید ولایت عظمی بوده و مناسبات زندگی اجتماعی انسان ها را در هزاره جاری تحت تأثیر قرار می دهد. اما این جامعه سازی خود مبتنی بر شعارهای انقلاب اسلامی ، روحیه و حرکت انقلابی است، سوالی که در این میان ارزش طرح و بررسی دارد این است که آیا میان «جوشش انقلابی» که مقتضای تحرک، بسیج، خصال جهادی، حرکت و تغییر خواهی مستمر است و «جامعه سازی» که برایند نظم و ثبات اجتماعی است، تضاد و تنافری وجود ندارد؟ در مقام پاسخ به این سوال و با روش توصیفی و تحلیلی با ابتنا به اندیشه مقام معظم رهبری به دست آمد که میان انقلابی گری و نظم اجتماعی و حتی نظم سیاسی تضاد و تنافری وجود ندارد، بلکه اتفاقاً از بایسته های شکل دهی به جامعه مطلوب در اندیشه های اجتماعی آیت الله خامنه ای ، انقلابی گری نظام اسلامی در معنای واقعی آن است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Socialization in the second phase of the Islamic Revolution with the theory of "revolutionary system"

نویسنده [English]

  • seyyed ebrahim sarparast

Allameh Tabataba'i University

چکیده [English]

The new mission of the Iranian people in the "second step of the revolution" and the new chapter in the life of the Islamic Republic, is the culmination of the fifth decade after the victory of the Islamic Revolution. The stage after the systematization and state-building of the introduction of Islamic-Iranian civilization in its new form and knowledge is due to the rising sun of the great province and affects the social life of human beings in the current millennium. But this socialization is based on the slogans of the Islamic Revolution, the morale and revolutionary movement, the question which is worthy of studying is whether it is between the "revolutionary boom" that requires mobilization, mobilization, jihadism, continuous movement and change And there is no contradiction between "socialization" for social order and stability? By answering this question, by a descriptive and analytical method, the leadership of the Supreme Leader came to the conclusion that there was no contradiction between revolution ism and social order, and even the political order, but, incidentally, from the requirements for shaping the desired society in The social thought of Ayatollah Khamenei is the revolutionary process of the Islamic system in its true sens.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Socialization
  • Supreme Leader
  • Islamic Revolution
  • Islamic Society
  • Revolutionary System
منابع
ابولقاسمی فخری، سعید (1372)، «سیمای جامعۀ اسلامی در قیاس با برخی آیات قرآنی»، پیام قرآن، شماره 1: 79-73.
امیرکاوه، سعید (1393)، «نظارت اجتماعی در اسلام»، مبانی فقهی حقوق اسلامی،سال هفتم، شمارۀ چهاردهم، پاییز و زمستان: 34-9.
اسماعیلی، محمدمهدی (1398)، اندیشۀ سیاسی امام خامنه‌ای، تهران: مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی.
امام خمینی (1369)، صحیفه نور، مجموعه رهنمودهای امام خمینی، جلد 5، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
پناهی، محمد حسین (1398)، سخنرانی در همایش تأمل دربارۀ انقلاب اسلامی، دانشگاه تربیت مدرس.
جبرائیلی، سیدیاسر (1397)، «نگاه فرابخشی و فرایندی در بیانیۀ گام دوم»،در سایت:
جمال‌زاده، ناصر، محمدباقر باباهادی و رضا فیضی (1397)، «مؤلفه‎های مانایی انقلاب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری»، دوفصلنامه جامعه‌شناسی سیاسی جهان اسلام، دوره ششم، شمارۀ اول، بهار و تابستان: 128-105.
خسروپناه، عبدالحسین(به کوشش) (1396)، منظومۀ فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
رحمانی‌زاده دهکردی، حمیدرضا (1375)، «مارکسیسم شوروی و نظریۀ پایان عصر انقلاب‌های اجتماعی»، اطلاعات سیاسی اجتماعی، شمارۀ 112-111: 95-92.
رهنما، علی (1381)، چهره‌نگاری علی شریعتی آرمان‌گرای اسلامی، ترجمۀ مجید نکودوست، تهران: حسینیه ارشاد.
ساروخانی، باقر (1375)، روش‌های تحقیق در علوم‌اجتماعی، جلد اول، چاپ سوم، تهران: پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی.
سایت مقام معظم رهبری https://www.leader.ir/fa
سرپرست سادات، سیدابراهیم (1394)، «ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در تمدن سازی»، امنیت پژوهی، سال چهاردهم، شماره 50، تابستان: 130-105.
سرپرست سادات، سیدابراهیم (1397)، «بایسته‌های فرهنگی، نظری و ساختاری شکل‌گیری تمدن اسلامی-ایرانی»، مطالعات انقلاب اسلامی، سال پانزدهم، شماره 52، بهار: 74-51.
شارون، جوئل (1398)، ده پرسش از دیدگاه جامعه‌شناسی، ترجمه منوچهر صبوری، چاپ 18، تهران: نی.
شیرودی، مرتضی(1384)، «ویژگی‌های سیاسی اخلاقی جامعۀ اسلامی»، رواق اندیشه، شماره 48، آذر: 63-48.
عیوضی، محمدرحیمد(1385)، «تحلیلی بر ایده ضرورت تولید علم و دانش در ایران اسلامی»، سیاست، شماره 71، بهار: 163-186.
فوزی تویسرکانی، یحیی (1380)، مذهب و مدرنیزاسیون در ایران، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
فوزی، یحیی (1386)، اندیشۀ سیاسی امام خمینی، قم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها.
لک‌زایی، نجف و رقیه جاویدی (1397)، «نظریۀ دولت در اندیشۀ سیاسی آیت‌الله خامنه‌ای»، علوم سیاسی، شمارۀ 81، بهار: 166-145.
محمدی مزرعی، خدیجه و مهدی نادری (1397)، «ماهیت و ارکان دولت اسلامی در دیدگاه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای»، رهیافت انقلاب اسلامی، شمارۀ 61، بهار: 88-61.
مستقیمی، مهدیه سادات (1380)، «تعدیل ثروت در جامعۀ اسلامی»، مطالعات راهبردی زنان، شماره 14.
مطهرنیا، مهدی (1383)، «آگاهی سیاسی و جوامع اسلامی»، اندیشۀ انقلاب اسلامی، شمارۀ 10، تابستان: 65-108.
مطهری، مرتضی (1384)، پیرامون انقلاب اسلامی، چاپ سیزدهم، تهران: صدرا.
مدیریت متن پژوهشی معاونت پژوهش و آموزش (1397)، مستندیابی‌ها و روابط بینامتنی درونی بیانیه گام دوم، تهران: مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی.
واسعی، سیدعلیرضا (1385)، «بررسی جامعه‌شناختی جامعۀ اسلامی عصر امام حسین(ع)»، حکومت اسلامی، شماره 25.