علی انتظاری؛ عهدیه اسدپور
چکیده
حجة الاسلام، ابوحامد، امام محمد غزّالی طوسی، یکی از بزرگترین مردان تصوف سدهی پنجم هجری (505- 450 ه.ق) است. مقالهی پیشرو در پی شناخت گزیدهای از اندیشههای جمعیتی غزالی درباب پدیدههای مهاجرت و یا به تعبیر خود وی "سفر" میباشد. وی اندیشههای خود را حدود نهصد سال پیش در کتاب "احیاء علومالدین" و همچنین کتاب کیمیای سعادت که فشردهی ...
بیشتر
حجة الاسلام، ابوحامد، امام محمد غزّالی طوسی، یکی از بزرگترین مردان تصوف سدهی پنجم هجری (505- 450 ه.ق) است. مقالهی پیشرو در پی شناخت گزیدهای از اندیشههای جمعیتی غزالی درباب پدیدههای مهاجرت و یا به تعبیر خود وی "سفر" میباشد. وی اندیشههای خود را حدود نهصد سال پیش در کتاب "احیاء علومالدین" و همچنین کتاب کیمیای سعادت که فشردهی فارسی اثر فوق است، ارائه نمود. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی است. در این زمینه، از اسناد و مدارک، منابع و آثار غزالی بهره گرفتهایم تا درزمینۀ موضوع مدنظر به جمعبندی برسیم. بنابر یافتههای تحقیق، او بسیاری از ابعاد پدیدهی مهاجرت را که دوران کنونی مطرح هستند را بررسی کرده است. وی مهاجرت را پدیدهای گروهی، اختیاری و غالباً کوتاهمدت دانسته که به دلایل مختلف نظیر اوضاع نامساعد اقتصادی و گرانی، در جهت کسب علوم مختلف دینی، اخلاق نفس و آیات خدای روی زمین، تفرج و تفنن، گریختن از بیماریهای مرگبار و آنچه دین را مشوش میکند؛ صورت میپذیرد. همچنین قائل به ارتباط تنگاتنگ میان مهاجرت و عمران و آبادنی میباشد و در نوشتههای خویش به روایتهای تاریخی و سیرهی ائمه معصومین و امامان استناد میکند که این امر ناشی از عقاید و روحیات مذهبی متفکر مسلمان میباشد.