بازخوانی و تفسیر ایدههای متفکران شاخص مسلمان
حامد حاجی حیدری
چکیده
اغلب فمینیستهای ایرانی، به رسم فمینیسم نارسای لیبرال، بر برهنگی مبتذلی اصرار میورزند، که در این موقعیت فرهنگی، زنان را برای بازیچگی مناسبتر جلوه میدهد، و عملاً آنها را از حیطههای مولد عمومی باز میدارد. فراتر از فمینیسم لیبرال، طیفی از فمینیستهای سوسیالیست تا لیبرال، مساواتطلب تا تمایزخواه، دینی تا سکولار، و رادیکال ...
بیشتر
اغلب فمینیستهای ایرانی، به رسم فمینیسم نارسای لیبرال، بر برهنگی مبتذلی اصرار میورزند، که در این موقعیت فرهنگی، زنان را برای بازیچگی مناسبتر جلوه میدهد، و عملاً آنها را از حیطههای مولد عمومی باز میدارد. فراتر از فمینیسم لیبرال، طیفی از فمینیستهای سوسیالیست تا لیبرال، مساواتطلب تا تمایزخواه، دینی تا سکولار، و رادیکال تا معتدل وجود دارند. نکته این است: «ما با فمینیسم مواجه نیستیم، با فمینیسمها مواجهیم». امروزه، پرداختن به مسائل زنان، ورود گسترده ایشان به صحنه زندگی اجتماعی که در هر حال روی داده است و امری واقع به شمار میرود، فوریت ویژهای یافته است. واقع آن است که یکی از موانع اصلی دستیابی جنبش زنان به حداقل خواستههای بدیهی خود در طول سیصد سال مبارزه، بر میگردد به آن که التزام به علم و جدایی از ایمان، منبع اصلی مسؤولیتپذیری اخلاقی را خشکانده است، و متألهان فمینیست، در اقدامی که برای ما میتواند بسیار آموزنده باشد، با تشبث به مسیحیت در پی احیای مسؤولیتپذیری در سایه ایمان هستند. این مقاله، ملهم یک چشمانداز زیملی به روش تحقیق در علوم اجتماعی، در پی ارائه تیپهای الهامبخش برای ساخت و ساز و آینده نظریه فمینیستی است که نهایتاً هشت تیپ را پیش نهاده و در موضوع مسأله اجتماعی اخیر «اسیدپاشی عاشقانه» در ایران، ثمربخشی این تیپسازی را آزموده است.