نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

یکی از مسائل اساسی مکاتب فلسفی در حوزه علوم اجتماعی، مسئله اجتماعی بودن انسان است. براین‌اساس مسئله اصلی این نوشتار نیز تبیین نظریه آیت‌الله جوادی آملی درباره اجتماعی بودن انسان است. در این مقاله با مراجعه به آثار ایشان و بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای این نتایج به دست آمده است: بر اساس نظریه جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء بودن، انسان در نقطه آغاز موجودی جسمانی است و با حرکت جوهری به تدریج وجودی روحانی می‌یابد. بر اساس این نظریه اگرچه انسان‌ها در حدوث، بهره‌مند از مبدأ واحد مشترک هستند، اما در بقاء، متناسب با نوع حرکت خود به انواع متعدد مبدل می‌شوند. جوادی آملی اجتماعی بودن انسان را یکی از مراحل حرکت جوهری انسان برمی‌شمرد. وی انسان و کنش او را بر اساس حرکت جوهری در چند دسته جای می‌دهد:  نخست؛ توحش طبعی و کنش حیوانی، دوم؛ استخدام متقابل و کنش متقابل، سوم؛ استخدام عادلانه و کنش مبتنی بر عقل، چهارم؛ احسان و ایثار و کنش مبتنی بر فطرت الهی. جوادی آملی استخدام‌گری را ناشی از طبیعت انسان دانسته و معتقد است آدمی بر اساس فطرت خویش مدنی است، اما بر اساس طبیعت خود متوحش است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Javadi Amoli's Theory of Innate Civility

نویسنده [English]

  • Hossein Hajmohammadi

Assistant professor, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

چکیده [English]

One of the important topics in the philosophical schools of social sciences is human civility. The main issue of this article is the explanation of Javadi Amoli's theory about Human civility. In this article, by referring to his works and using the library method, the following results have been obtained: According to the theory of the physicality of occurrence and the spirituality of survival, man is first a physical being, then with gradual movement in his essence, he becomes a spiritual being. Although humans benefit from a common single origin in the occurrence, but in survival, they are transformed into many types according to their movement type. Javadi Amoli considers human civility to be the result of one of the steps in the essential movement of man. He puts human and their actions into several categories based on their essential movement: the first; Natural savagery and animal behavior, Second; Mutual recruitment and interaction, Third: Fair employment and act based on reason, fourth; Sacrifice and benevolence and Action based on divine innate. Javadi Amoli considers serving others as a result of human nature. He believes that man is social by divine innate, but he is savage based on his nature.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Employment
  • Innate civility
  • Javadi Amoli
  • Natural savagery
  • Physical creation
  • The spirituality of survival
قرآن کریم
ابن ‌سینا، حسین بن عبدالله (1364). النجاة، تهران: مکتب مرتضویه.
ابن سینا، حسین بن عبدالله (1375). الاشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه.
ابن‌خلدون، عبدالرحمن بن محمد (1375). مقدمه، ترجمه محمد گنابادی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
ارسطو (1364). اخلاق نیکوماخوسی. ترجمه رضا مشایخی، تهران: انتشارات دهخدا.
افلاطون (1374). جمهور، ترجمه فؤاد روحانی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
الطوسی، محمد بن محمد (1375). شرح الاشارات و التنبیهات مع المحاکمات، قم: نشرالبلاغة.
الطوسی، محمد بن محمد (1405 ق). تلخیص المحصل، قم: نشرالبلاغة.
بی‌نام (1414ق). شرح المصطلحات الفلسفیه، قسم الکلام فی مجمع البحوث الاسلامیه، مشهد: مجمع البحوث الاسلامیه.
جوادی آملی، عبدالله (1375). فلسفه حقوق بشر، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1384الف). تفسیر انسان به انسان، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1384ب). حیات حقیقی انسان در قرآن، تحقیق غلامعلی امین، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1386الف). رحیق مختوم؛ شرح حکمت متعالیه، تدوین حمید پارسانیا، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1386ب). تفسیر تسنیم، قم، مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1386ج). شریعت در آینه معرفت، چاپ پنجم، قم: نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1387الف). تحریر تمهید القواعد، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1387ب). نسبت دین و دنیا، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1387ج). فطرت در قرآن، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1389). توحید در قرآن، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1395). رحیق مختوم؛ شرح حکمت متعالیه، ج 26، تدوین حمید پارسانیا، قم: مرکز نشر اسراء.
رازی، فخرالدین محمد بن عمر (1370). المباحث المشرقیه، قم: بیدار.
شیرازی، صدرالدین محمد بن ابراهیم (1363). مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، تهران: تحقیقات فرهنگی.
شیرازی، صدرالدین محمد بن ابراهیم (1375). الشواهد الربوبیه، تحقیق و تصحیح حامد ناجی اصفهانی، تهران: حکمت.
شیرازی، صدرالدین محمد بن ابراهیم (1382). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، قم: مکتبه المصطفوی.
صلیبا، جمیل (1366). فرهنگ فلسفی. ترجمه: منوچهر صانعی درهبیدی. تهران: انتشارات حکمت.
طباطبایی، محمدحسین (1353). قرآن در اسلام. تهران: دارالکتب الاسلامیة.
طباطبایی، محمدحسین (1358). اصول فلسفه و روش رئالیسم، با مقدمه و پاورقی مرتضی مطهری، قم: صدرا.
طباطبایی، محمدحسین (1382). تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
فارابی، ابونصر (1361). آراء اهل مدینه فاضله، تهران: کتابخانه طهوری.
لاهیجی، عبدالرزاق (1383). گوهر مراد، تهران: نشر سرمایه.
مصباح یزدی، محمدتقی (1380). معارف قرآن (خداشناسی، کیهان‌شناسی، انسان‌شناسی)، قم: انتشارات موسسه امام خمینی.
مطهری، مرتضی (1368). مجموعه آثار، ج 3، تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1377). مجموعه آثار، ج 13، تهران: انتشارات صدرا.