نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
2 دانشیار حقوق عمومی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3 دانشیار فلسفه دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده
حق تعیین سرنوشت، ادعای سیاسی- اخلاقی یک ملت برای حکومت بر خود و پیگیری توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. این حق به مثابه یک حق بنیادین بشری که ریشه در کرامت بخشی به شأن و طبیعت انسانی دارد، یک مفهوم تکامل یافته، ذو ابعاد و کلنگر است اما در عین حال تحلیلهای حقوقی و فلسفی را ترغیب میکند تا به ماهیت پیچیده و متناقض آن ورود کنند. در این پژوهش، مسئله مبانی حق تعیین سرنوشت از منظر ایمانوئل کانت و امام خمینی بررسی شده است و تلاش شده است با جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای، با رویکردی توصیفی- تحلیلی و با بهرهگیری از روش تطبیقی به بررسی مبانی فلسفی حق تعیین سرنوشت از منظر این دو حکیم پرداخته شود. سؤال اصلی پژوهش این است که چه نسبتی میان اندیشه فلسفی- سیاسی کانت و امام خمینی حول محور حق تعیین سرنوشت وجود دارد؟ یافتههای مطالعه حاکی از آن است که مفهوم کانت از حق تعیین سرنوشت به عنوان سنگ بنای اندیشه سیاسی او عمل و ابهام حاکمیت را در نظامهای حقوقی برجسته میکند. مفاهیم پایهای در فلسفه کانت معطوف به اراده مطلق، آزادی فردی در چارچوب وظیفه گرایی اخلاقی و اصول حقوقی است اما چارچوب نظری حاکم بر سنت فکری امام خمینی مبتنی بر رویکردی الهیاتی است و با استعانت از فقه اسلامی قائل به این حق اساسی است. به لحاظ مبنا شناسی در فلسفه امام خمینی، اراده آزاد انسان در طول اراده الهی و بُعد الهی تکلیف گرایی از جایگاه ویژهای در حق تعیین سرنوشت برخوردار است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
A Comparative Study of the Basics of the Right of Self-Determination from the Perspective of Imam Khomeini and Kant
نویسندگان [English]
- ome leila Faghih Abdollahi 1
- Rouholla Moazeni 2
- Esmaeil Saadati khamseh 3
1 Ph.D. Student in Public Law, Faculty of Law, University of Qom, Qom, Iran
2 Associate Professor of Public Law, University of Mohaghegh Ardabil,Iran
3 Associate Professor of Philosophy, University of Mohaghegh Ardabil,Iran
چکیده [English]
The right to self-determination is the political-ethical claim of a nation to govern itself and pursue economic, social, and cultural development. This right, as a fundamental human right that is rooted in honoring human dignity and nature, is an evolved, comprehensive, and holistic concept, but at the same time encourages legal and philosophical analyses to enter its complex and contradictory nature. In this study, the issue of the fundamentals of the right to self-determination from the perspective of Immanuel Kant and Imam Khomeini has been examined and has sought to be addressed by gathering information in the form of a library with a descriptive-analytical approach and using an appropriate method to examine the philosophical basis of the right to self-determination from the perspectives of these two wise men. The main question of the study is: what is the relationship between Kant’s philosophical-political thought and Imam Khomeini's right to self-determination? The findings of the study suggest that Kant’s concept of the right to self-determination as a building block of his political thought highlights the practice and rule of law in legal systems. A fundamental concept in Kant's philosophy is the absolute will, individual freedom within the framework of moral duty and legal principles, but the theoretical framework that governs the tradition of the philosophical tradition of Imam Khomeini is based on a divine approach and is consistent with this fundamental right by renunciation to the Islamic jurisprudence. In terms of fundamentalism in Imam Khomeini's philosophy, human free will has a special place in the right to self-determination during the divine will and the divine dimension of obligationism.
کلیدواژهها [English]
- Imam Khomeini
- Sovereignty
- The Right of self-determination
- Human rights
- Kant